Private Equity Exit
- Exit-strategieën zijn cruciaal voor Private Equity fondsen om rendement te behalen uit hun investeringen.
- Veelvoorkomende exit-strategieën zijn IPO’s, verkoop aan strategische kopers of financiële investeerders, herkapitalisatie en management
- IPO’s bieden potentieel hoge rendementen, maar vereisen een aanzienlijke omvang en aantrekkelijkheid van het bedrijf.
- Verkoop aan strategische kopers biedt synergiemogelijkheden en hogere prijzen, terwijl verkoop aan financiële investeerders snelheid en toegevoegde waarde biedt.
- Management buy-outs houden het bedrijf in bekwame handen en genereren rendement voor het fonds.
-
Het uiteindelijke doel van een Private Equity fonds is om haar belang in de ondernemingen waarin zij heeft geïnvesteerd te verkopen en een rendement op de investering te behalen. Om dat te realiseren is het van belang dat fondsen een zogeheten exit-strategie ontwikkelen. In dit artikel verkennen we enkele van de meest voorkomende exit-strategieën die door Private Equity fondsen worden gebruikt.
Initial Public Offering (IPO)
Een van de meest bekende en traditionele -strategieën voor Private Equity fondsen is de verkoop van een portefeuillebedrijf via een beursgang . Hierbij worden aandelen van de portefeuilleonderneming aan het publiek aangeboden en op een beurs genoteerd. Het Private Equity fonds kan dan zijn aandelen op de markt verkopen. Een IPO kan een aanzienlijk rendement opleveren voor een Private Equity fonds, vooral als het portefeuillebedrijf een sterke groei heeft doorgemaakt en de investeerders een overtuigend verhaal te vertellen heeft. De beperking is wel dat voordat een IPO succesvol kan zijn een portefeuillebedrijf wel van voldoende omvang moet zijn om de kosten van een beursgang te rechtvaardigen en een breed genoeg publiek moet kunnen aanspreken. Dit is lang niet voor alle portefeuillebedrijven weggelegd.
Verkoop aan een strategische koper
Een andere gangbare exit-strategie is de verkoop van het portefeuillebedrijf aan een ander bedrijf, niet zijnde een financiële investeerder. Een dergelijke strategische koper is een bedrijf dat geïnteresseerd is in de overname van het portefeuillebedrijf om strategische redenen zoals het winnen van marktaandeel, diversificatie van het productaanbod of uitbreiding naar een nieuwe geografische markt.
Over het algemeen is de theorie dat strategische kopers een hogere prijs kunnen betalen voor portefeuillebedrijven omdat zij, in tegenstelling tot financiele investeerders, synergiën kunnen realiseren.
Synergiën bestaan uit bepaalde omzetverhogende of kostenverlagende factoren die worden gecreëerd door het samengaan van de twee bedrijven. Denk hierbij kostenverlagende factoren als het reduceren van het aantal benodigde kantoren en het behalen van inkoopvoordeel door toename van volume of omzetverhogende factoren als de toegang tot een nieuw land met een bestaand product of prijsverhogingen. Het kan overigens met regelmaat voorkomen dat een strategische koper weer ondersteund wordt door een financiële investeerder.
Verkoop aan een financiële investeerder
Bij een verkoop aan een financiële investeerder wordt het eigendomsbelang in een portefeuillebedrijf verkocht aan een ander Private Equity fonds of een andersoortige durfkapitaalverstrekker. Naast de verkoop van 100% van de aandelen, kan dit ook een nuttige strategie zijn wanneer het Private Equity fonds liquiditeit wil genereren voor zijn investeerders, maar niet de hele portefeuilleonderneming wil verkopen. Alhoewel financiële investeerders geen synergievoordelen kennen zoals de strategische kopers, zijn zij toch minstens net zo succesvol in het aankopen van bedrijven. Dit komt mede door de snelle handelingssnelheid ten opzichte van de grote, enigszins bureaucratische, strategische kopers en de toegevoegde waarde die Private Equity fondsen gedurende de kunnen toevoegen, waardoor ze competitieve prijzen kunnen betalen. Daarnaast bieden Private Equity fondsen bedrijven de kans om onafhankelijk, met eigen naam en identiteit, verder te groeien.
Herkapitalisatie
Bij een herkapitalisatie wordt de kapitaalstructuur van een portefeuillebedrijf geherstructureerd om een rendement voor het Private Equity fonds te genereren. Dit kan gepaard gaan met de uitgifte van obligaties of aandelen, die aan investeerders kunnen worden verkocht om geld te genereren. Het Private Equity fonds kan de opbrengst dan gebruiken om dividend uit te keren aan zijn investeerders of opnieuw investeren in het portefeuillebedrijf. Deze strategie kan nuttig zijn wanneer het Private Equity fonds liquiditeit wil genereren voor zijn investeerders, maar niet het hele portefeuillebedrijf wil verkopen.
Management Buyout
Een is een transactie waarbij het bestaande managementteam van een portefeuillebedrijf het eigendomsbelang van het Private Equity fonds uitkoopt. Dit kan een nuttige exit-strategie zijn wanneer het managementteam zich inzet voor het toekomstige succes van het portefeuillebedrijf en een duidelijke visie heeft op de groeivooruitzichten. Het Private Equity fonds kan zijn aandelen aan het managementteam verkopen en een rendement voor zijn investeerders genereren en er tegelijkertijd voor zorgen dat het bedrijf in bekwame handen achterblijft.
Conclusie
Kortom, Private Equity fondsen beschikken over verschillende exit-strategieën en de keuze van de strategie zal afhangen van een aantal factoren, waaronder de groeivooruitzichten van de portefeuilleonderneming, de marktomstandigheden en de doelstellingen van het Private Equity fonds en zijn investeerders. Door hun opties zorgvuldig af te wegen en met ervaren adviseurs te werken, kunnen private equity fondsen met succes uit hun investeringen stappen en sterke rendementen voor hun investeerders genereren.