In de Private Equity markt wordt het overgrote deel van investeringen gedaan door professionele Private Equity fondsen. Deze fondsen worden gemanaged door fondsmanagers (ook wel GPs of General Partners genoemd). Deze managers halen in de regel geld op bij meerdere investeerders (ook wel LPs of Limited Partners genoemd). Deze LPs zijn onder andere institutionele beleggers, denk hier aan pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en universiteitsfondsen, maar ook family offices en fund of funds die het geld van kleinere investeerders bundelen en in fondsen investeren. Daarnaast zijn er fondsen die opereren met het geld van een specifieke familie of bank (‘captive’ partijen). In de situatie waarbij een GP geld ophaalt bij verschillende LPs, is het belangrijk voor deze LPs (die geen zeggenschap in de investeringsbeslissingen en management van investeringen hebben) dat hun belangen goed afgestemd zijn op die van de GPs. In dat artikel leggen we uit hoe dat gebeurt.
…nog belangrijker is dat elk individueel (senior) teamlid aanzienlijke ‘skin in the game’ heeft…
Eigen inbreng van de GP
Een van belangrijkste manieren om een goede LP-GP afstemming te waarborgen, is een substantiële eigen inbreng van geld door de fondsmanager. In de regel wordt een eigen inbreng van minimaal 2% van het totale commitment als aanvaardbaar gezien, maar nog belangrijker is dat elk individueel (senior) teamlid aanzienlijke ‘skin in the game’ heeft. Dit betekent dat ieder een bedrag mee investeert dat een aanzienlijk deel van zijn of haar eigen vermogen bedraagt. Dit zorgt er enerzijds voor dat fondsmanagers hun uiterste best doen voor een zo goed mogelijk rendement, maar daarbij niet de risico’s uit het oog verliezen. Het gaat tenslotte net zo goed om hun eigen centen als dat van hun investeerders.
Dit maakt de Private Equity industrie anders dan wat bij veel vermogensbeheerders wordt gezien, waarbij een percentage van de transactie waarde wordt opgestreken, maar het uiteindelijke rendement niet van invloed is op de vergoeding.
Compensatie
Naast de aanzienlijke eigen inbreng werkt een goede compensatiestructuur mee aan een juiste incentivering voor fondsmanagers. De twee belangrijkste componenten van deze compensatiestructuur zijn de management fee en de winstdeling (ook wel carried interest of carry genoemd). Als deze twee in balans zijn, zorgt dit ervoor dat de fondsmanager gemotiveerd is om de prestaties van het fonds te maximaliseren, in plaats van het kapitaal onder beheer te vergroten. Bij een goede balans van fee en carried interest zou de fee bedoeld moeten zijn voor het runnen van het fonds (basis salarissen, huisvesting, dagelijkse kosten) en de carry voor upside zorgen. De GP heeft meer baat bij een hoger rendement en niet bij meer kapitaal onder beheer.
Wat is Management Fee?
Management fee is een jaarlijkse vergoeding die aan de fondsmanager wordt betaald en is bedoeld om de operationele kosten van het fonds te dekken (inclusief salaris, kantoorruimte, etc.). Typisch ligt de management fee tussen 1,5% en 2,5% per jaar van het kapitaal onder beheer. Door deze fee krijgt de fondsmanager een stabiele inkomstenstroom. Wanneer de fee dusdanig hoog wordt dat dit de belangrijkste inkomsten voor de GP zijn, is de GP niet meer geïncentiveerd rendementen te maximaliseren, maar beheerd vermogen. Dit risico wordt groter, naarmate de fondsgrootte toeneemt en de fee als percentage niet proportioneel daalt.
Wat is Carried Interest?
De carried interest is een winstdelingsregeling waarbij de fondsmanager een percentage van de winsten van het fonds ontvangt. Dit is bedoeld als beloning voor het genereren van het bovengemiddelde rendement. De carry is vaak ingesteld op 20% van de winsten, maar alleen nadat het fonds een vooraf bepaalde minimale rendementsdrempel (in de regel 8%) heeft bereikt en alle oorspronkelijke kapitaalinvesteringen plus dit rendement aan de LPs is terugbetaald. De carry zorgt ervoor dat de belangen van de fondsmanager aansluiten bij die van de LPs, aangezien de GP alleen aanzienlijke inkomsten uit de carry ontvangt als het fonds succesvol is.
Transparante communicatie tussen GPs en LPs is essentieel voor het onderhouden van het vertrouwen
Transparante Communicatie
Transparante communicatie tussen GPs en LPs is essentieel voor het onderhouden van het vertrouwen en het afstemmen van belangen binnen investeringsfondsen. Dit houdt in dat GPs regelmatig en duidelijk communiceren over de prestaties en het beheer van het fonds door middel van verschillende kanalen: fondsmanagers sturen investeerders kwartaalverslagen, jaarverslagen, ESG-rapportages en organiseren vergaderingen en informele meetings waarbij investeerders worden geïnformeerd.
Deze vormen van communicatie zorgen ervoor dat investeerders goed geïnformeerd blijven over hun investeringen, wat bijdraagt aan een sterke en transparante relatie tussen GPs en LPs.
Fondsovereenkomst
De fondsovereenkomst is een uitgebreid document dat de afspraken en voorwaarden vastlegt tussen GPs en LPs binnen een investeringsfonds. Dit contractuele kader omvat onder andere de structuur van het fonds, investeringsstrategie, termijn, vergoedingsregelingen, etc. Belangrijk is ook dat het bepalingen bevat voor het geval GPs zich niet aan de overeenkomst houden.
Deze overeenkomst dient als een bescherming voor LPs, waarbij het niet alleen de basis legt voor de samenwerking, maar ook mechanismen biedt om hun investeringen te beschermen tegen wanbeheer of niet-naleving van de overeengekomen strategie en beleid. Als GPs zich niet houden aan de overeenkomst, kunnen LPs maatregelen nemen; dit kan zover gaan dat de fondsmanager kan worden vervangen. Daarnaast kunnen LPs, door de groeiende focus op duurzaamheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid ook druk uitoefenen op fondsmanagers om een grotere nadruk op ESG te leggen in hun strategieën en processen.
Advisory Committee
Elk fonds heeft een “advisory committee” dat bestaat uit afgevaardigden van LPs. Aanwezigheid van een Advisory Committee versterkt de governance van het fonds door een extra laag van toezicht en advies, wat bijdraagt aan het vertrouwen van LPs. Het comité ziet erop toe dat alle overeengekomen afspraken uit de fondsdocumentatie worden nageleefd. Daarnaast zal de fondsmanager het Advisory Committee consulteren in situaties waar er een potentiële belangenverstrengeling is tussen de GPs en LPs. Het Advisory Committee geeft dan advies over hoe deze conflicten op een eerlijke en transparante manier opgelost kunnen worden.
Door bovenstaande maatregelen kunnen GP’s en LP’s een robuust partnerschap opbouwen dat gericht is op transparantie, wederzijds vertrouwen, en bovenal, het bereiken van hoge rendementen op een manier die beide partijen ten goede komt. De mate van afstemming tussen LPs en GPs is deels afhankelijk van de onderhandelingsruimte die beide partijen hebben. In een krappe kapitaalmarkt kunnen LPs meer eisen stellen en een fonds dat meer vraag dan ruimte heeft, kan op haar beurt betere voorwaarden onderhandelen. Ondanks dat deze verhouding over tijd steeds wijzigen, zien we de laatste jaren dat communicatie transparanter wordt.
Daarnaast kunnen LPs, door de groeiende focus op duurzaamheid en maatschappelijke verantwoordelijkheid ook druk uitoefenen op fondsmanagers om een grotere nadruk op ESG te leggen in hun strategieën en processen.
